Kedi.

Tam 1 ay oluyordu kaybolalı.
Tam 1 ay oluyordu işi bırakalı.
Tam 1 aydır hergün erken saatlerde çıkıp onu arıyordum.
Uyuyamıyordum zaten geceleri tam 1 aydır.

Önce onu karımın evden attığını düşündüm.Ama karım senelik iznini kullanıp onu aramama yardım ettiğimde saçmaladığımı anladım.
Aralarında her zaman bir rekabet vardı zaten.Kediye karımdan daha uzun zamandır sahiptim. Kadın eşim olalı 5 yıl, kedi ise kedim olalı 7 yıl geçmişti.
Kediyle birlikteyken karım bizi rahat bırakmazdı.Ne zaman onunla ilgilendiğimi görse acele yapmam gereken işler çıkarırdı. Ama kedide buna karşılık ne zaman seks yapıyor olsak dayanılmaz bir şekilde bağırır, ağlar ve işimizi yarım bırakmamızı sağlardı.Zaten neredeyse her gece aramızda yatıyordu. Sanki ikiside birbirinden koruyordu beni.

7 yıl boyunca en çok değer verdiğim şeylerden birini kaybetmiştim.Arada dışarı çıkardı kedim..Ona güveniyordum.Her zaman geri gelmişti.1 ay önceye kadar.

Karımla birlikte uyandım.Zaten uyuyamamıştım yine.Beraber çıktık evden.O işe gitti ben arayışlarıma devam ettim."Arayışlarımı ne zaman bitireceğimi" sordu."Onu bulunca" diye cevapladım."Bence artık aramaktan vazgeç. 1 hafta içinde geleceği olsaydı gelirdi zaten. Hem belki daha iyi bir sahip bulmuştur kendine." dedi.
İnanmadım.Bu imkansızdı.5 yıldır benim için bir insanla elindeki herşeyiyle yarışan hayvan bıkıp gidemezdi.

Günüm normal bir arayış günü gibi geçti.Yoruldum.Eve döndüm ve hep hayal ettiğim manzara karşımdaydı.Kedim dönmüştü.Hemen ön patilerini havada sinek yakalıyormuş gibi boşa salladı.Ne zaman beni kapıda karşılasa böyle yapardı.Yaklaşık 2 saat boyunca sevdim onu.Oda gurulda karşılık olarak.
Yanlız bir gariplik vardı kuyruğunun tamamı simsiyah olan kedinin şimdiki kuyruğunun uçu beyazdı.

Haberi verebilmek için karımı aradım.Ona kedinin döndüğünü söyledim.
Çok şaşırdı.
"O olduğunu eminmisin? Bu imkansız."
"Kendi kedimi tanıyamıyacakmıyım sence?"
"Ama ben onu öldürdüm.Hatta zaferimi bana hep hatırlatsın diye kuyruğunu kopardım.Sakladım."
Anlık durakladı.
"Hatta şuanda kuyruğunu elimde tutuyorum."
Telefonu kapattım.

Kediyi tekrar inceledim.Evet bu oydu.
Karımın kabusu olmayamı yoksa bnm rüyam olmak içinmi geri dönmüştü bilemiyorum.
Ama sonuçta burdaydı.Önemli olan burda olmasıydı.Ve artık kimin kazandığını ve kimin kaybettiğini biliyorduk hepimiz...

2 yorum:

  1. teşekkurler. :)
    15 dakikada yazmak zorunda olmasam belki daha uzun ve daha anlamlı olabilirdi.

    YanıtlaSil