Savas.

Yaşamak savaşmaktır derler ya hani, savaşmak yaşamamak demektir aslında.
Yaşamı yok saymak, hayatı geride bırakmaktır.

Savaşa giren kişi ölür.Bu aldığı kılıç darbesiyle olabilir verdiği kılıç darbeleriylede.

Başkası öldürmezse kişi kendini öldürür.
intihardır savaş.

“İlk kez öldürdüğünde bir değil, sanki bin kişiyi öldürmüş gibi olursun. Yeni doğmuş ve annesi tarafından emzirilen o bebeği öldürmüşsündür. Babasının başını okşadığı o çocuğu da, bir genç kıza aşkını ilân eden o delikanlıyı da, zavallı bir kadının kocasını da, savaşa giderken ailesi tarafından uğurlanan o masumu da… bütün bu kişileri öldürmüş olursun. İkinci kez birini öldürdüğünde alt tarafı bir tek kişi öldürmüşsündür. Üçüncü kez ise, kimseyi öldürmüş sayılmazsın.”
Amat.

Ruhunu bırakırsın bedenin seninle gelsede...

Yani herşeyini kurtarabilirsin.En önemli şeyin hariç.


Cocugunu okula göndermeyen bir babaya sadece para cezası verilirken, askere gitmemek hapisle cezalandırılır.

Türkiye'ye beyin değil et lazım çünkü.
Biz insanı kaslarıyla ölçeriz.