bir daha çekemedim fotograf.onlar gibi.çektim çekmesine ama bunlar fotografsa onlar neydi? onlar fotografsa bunlar neydi? Aslında bir çok fotografın var bende ama birlikte değil ayrıyız.çünkü ben çekiyorum fotografı.Seni hatırlayacağım ama bizi değil.seni.
artık hayalimdesin ya.nasıldık biz? bu artık sadece bende.mukemmelleşecek beynimde.nasıl olduğumuz önemli değil çünkü artık kusursuz.
salak bir kara sinek gibi olacağım.bir odaya sıkışmış.mükemmelliği görücem ve bilicem.yani ikimizi.sineklerin pencereden dışarıyı gördüğü gibi. ve yine ulaşamiycam.
vurucam cama.saatlerce günlerce yıllarca.yeterince güçlü vursam kırılırmı sence cam?yeterince düşünsem.uzağız ya artık.anlayamıyorum.sevipte anlaşamayanlar demezmi ayrı dünyaların insanlarıyız diye.sorunda bu ya! değiliz, aynı dünyalardayız.bizim sorunumuz mesafe değil.mükemmellik.
hiç bir şey sonsuza kadar mükemmel değildir.ve mükemmellik bozulması en kolay olandır.
ben seni bozmiycam.
sonsuza kadar mükemmel kal.amacım ol.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder